Η Φινλανδία αναγνώρισε ως Ολυμπιακό άθλημα τα eSports

Φαντάζει τρελό και όμως είναι πραγματικότητα. Η Φινλανδία έκανε την αρχή και μένει να φανεί αν θα βρει μιμητές. Τι ακριβώς; Αναγνώρισε τα eSports ως Ολυμπιακό άθλημα. Για τους όχι μυημένους, εννοούμε τα ηλεκτρονικά αθλητικά παιχνίδια, με τους Σκανδιναβούς να τα θεωρούν κάτι παραπάνω από παιχνίδια.

Μάλιστα, φημολογείται ότι υπάρχουν και άλλες χώρες που σκέφτονται να προβούν σε ανάλογη κίνηση. Το Ηνωμένο Βασίλειο φέρεται να έχει την στήριξη της κυβέρνησης σε κάτι τέτοιο και μένει να δούμε αν θα τολμήσει να το κάνει πράξη.

Είναι γνωστό άλλωστε πως η Διεθνής Ομοσπονδία ηλεκτρονικών αθλητικών παιχνιδιών θέλει να αναγνωριστεί από την ΔΟΕ και να προστεθούν κάποια στιγμή τα παιχνίδια στο Ολυμπιακό καλεντάρι. Φαντάζει μακρινό και για πολλούς σενάριο επιστημονικής φαντασίας, να όμως που η Φινλανδία άνοιξε τον δρόμο.

Απώτερος στόχος είναι η διοργάνωση του 2024 και να έχουν υπάρξει εξελίξεις μέχρι τότε. Όπως και να ‘χει, για την Φινλανδία από ‘δω και πέρα οι gamers είναι κανονικοί… αθλητές! Μάλιστα, Ολυμπιακών διαστάσεων.

Ρίο 2016: Τι θα μείνει στην ιστορία

Τελείωσαν και αυτοί οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Τους περιμέναμε, ήρθαν και τώρα… περιμένουμε τους επόμενους. Και σε αυτές τις 15 και κάτι μέρες που πέρασαν συνέβησαν πολλά. Ευχάριστα, δυσάρεστα, αξιομνημόνευτα, περίεργα κλπ.

Αρχικά, εκεί που  πρέπει να σταθούμε περισσότερο είναι η ελληνική συμμετοχή. Η χώρα μας επέστρεψε με 6 μετάλλια, 3 χρυσά (Άννα Κορακάκη, Λευτέρης Πετρούνιας, Κατερίνα Στεφανίδη), 1 ασημένιο (Σπύρος Γιαννιώτης) και 2 χάλκινα (Άννα Κορακάκη, Παναγιώτης Μάντης-Παύλος Καγιαλής), ευρισκόμενη στην 26^η θέση του σχετικού πίνακα και κάνοντας την 5^η καλύτερη συγκομιδή της Ελλάδας σε Ολυμπιακούς Αγώνες.

Από’ κει και πέρα συνέβησαν πολλά άλλα. Γιατί παρόλο που η σημερινή εποχή (ο 21^ος αιώνας) δεν… φημίζεται για τον υγιή ανταγωνισμό, πολλοί αθλητές έδειξαν το αντίθετο. Πολλές φορές είδαμε ο ένας να χειροκροτά την προσπάθεια του άλλου, ή να υπάρχει πολύ καλό κλίμα μεταξύ τους κατά τη διάρκεια των απονομών. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα η Κατερίνα Στεφανίδη, η οποία αφού ολοκλήρωσε τις προσπάθειές της, φωτογραφήθηκε με τον Γιουσέιν Μπολτ, αλλά και μίλησε με τα καλύτερα λόγια για τις συναθλήτριές της.

Είδαμε έναν Γιουσέιν Μπολτ να παραμένει σε πολύ υψηλό επίπεδο κατακτώντας και πάλι 3 χρυσά μετάλλια (100, 200 μέτρα και σκυταλοδρομία 4×100), έναν Γουέιντ Φαν Νίκερκ να «διαλύει» το παγκόσμιο ρεκόρ στα 400 μέτρα τερματίζοντας με το εντυπωσιακό 43,03, αλλά και έναν Μάικλ Φελπς, ο οποίος να μην κάνει πια παγκόσμια ρεκόρ, αλλά να κατακτά 6 μετάλλια. 5 χρυσά και 1 ασημένιο. Συνολικά έφτασε τα 28 Ολυμπιακά μετάλλια εκ των οποίων τα 23 χρυσά, κάτι που επίσης αποτελεί ρεκόρ. Μάλιστα στα 100 μέτρα πεταλούδα μοιράστηκε το ασημένιο με τον Νοτιοαφρικανό Τσαντ Λε Κλος και τον Ούγγρο Λάζλο Τσεχ, στην κούρσα που το χρυσό μετάλλιο πήρε με Ολυμπιακό ρεκόρ ο Τζόζεφ Σκούλινγκ, του οποίου ο Φελπς αποτελούσε ίνδαλμα.

Είδαμε τον Πολωνό δισκοβόλο Πιοτρ Μαλαχόφσκι να κάνει μια πολύ συγκινητική κίνηση. Πούλησε το ασημένιο μετάλλιό του σε δημοπρασία για να διαθέσει τα έσοδα σε ένα μικρό παιδάκι για να ακολουθήσει θεραπεία από μια σπάνια ασθένεια που υποφέρει.

Είδαμε αθλητές να τραυματίζονται σε κούρσες αλλά να μην το βάζουν κάτω και να συνεχίζουν μέχρι τον τερματισμό, αλλά και να βοηθούνται από συναθλητές τους για να τερματίσουν, δείχνοντας πως ακόμα και τώρα, στη σημερινή εποχή, υπάρχει το αθλητικό πνεύμα και η ευγενής άμιλλα. Μεγαλύτερο παράδειγμα οι Νίκι Χάμπλιν και Άμπεϊ Ντ’ Αγκοστίνο. Η πρώτη έχασε την ισορροπία της και τραυματίστηκε, ενώ η δεύτερη τη βοήθησε να τερματίσει. Αμφότερες τιμήθηκαν με το μετάλλιο «Πιερ Ντε Κουμπερτέν» που αποτελεί ύψιστη τιμή για έναν αθλητή.

Ωστόσο, υπήρχαν και τα άσχημα. Όπως η συμπεριφορά του Πελέ, του μεγαλύτερου Βραζιλιάνου ποδοσφαιριστή όλων των εποχών, αλλά και μεγάλη προσωπικότητα της χώρας του, όταν ρωτήθηκε αν ήθελε να ανάψει τη φλόγα, απάντησε πως θέλει να ρωτήσει τους χορηγούς του. Δηλαδή για τον ίδιο είναι πιο σημαντικοί οι χορηγοί από την μεγάλη τιμή να ανάψει την Ολυμπιακή φλόγα.

Η ομάδα της Ρωσίας αποκλείστηκε (με εξαίρεση ελάχιστους αθλητές) λόγω σκανδάλου ντόπινγκ. Και η Γελένα Ισιμπάγεβα, μια από τις καλύτερες επικοντίστριες (αν όχι η καλύτερη) όλων των εποχών δήλωσε πως ο τελικός του επί κοντώ δεν θα είναι ο ίδιος και πως η νικήτρια δεν θα είναι «πραγματική» με τη δική της απουσία. Ωστόσο όλοι ήξεραν πως δεν είχε δίκιο καθώς στο Λονδίνο πήρε το χάλκινο και όχι το χρυσό μετάλλιο, αλλά η Κατερίνα Στεφανίδη της έδωσε την καλύτερη απάντηση τόσο μέσα στον αγώνα όσο και στις δηλώσεις της.

Τα οργανωτικά προβλήματα των Αγώνων ήταν μεγάλα. Από τις κακές εγκαταστάσεις και συνθήκες στο Ολυμπιακό χωριό, τα επεισόδια επιθέσεων και κλοπών από τους ντόπιους προς τους επισκέπτες, τα περιστατικά με τα ανθρώπινα μέλη που βρέθηκαν στις θάλασσες που θα γίνονταν αγώνες, μέχρι και την κακή συμπεριφορά των Βραζιλιάνων στις κερκίδες. Πολλοί αθλητές ήταν δέκτες φραστικών επιθέσεων, όπως ο Γάλλος επικοντιστής Ρενό Λαβιλενί, ο οποίος δεν κατάφερε να αποδώσει όπως θα ήθελε ενώ ξέσπασε σε κλάματα κατά την απονομή. Ωστόσο τον παρηγόρησε ο Τιάγκο Μπραζ Ντα Σίλβα (που πήρε το χρυσό) αλλά και ο Σεργκέι Μπούμπκα.

Το πιο συγκλονιστικό από όλα όμως ήταν η συμβολική κίνηση του Αιθίοπα μαραθωνοδρόμου Φεγίσα Λιλέσα, ο οποίος σταύρωσε τα χέρια του στον τερματισμό, διαμαρτυρόμενος για το καθεστώς στη χώρα του. Μια κίνηση με την οποία μπορεί να αντιμετωπίσει φυλάκιση ή ακόμη και εκτέλεση. Βέβαια, αξιωματούχοι της χώρας του ανέφεραν πως θα τον υποδεχτούν σαν ήρωα. Ωστόσο ο ίδιος ζήτησε άσυλο στη Βραζιλία.

Υπήρξαν επίσης και τα ευτράπελα, αλλά και οι… «ζουμερές» ιστορίες. Όπως εκείνη της Βραζιλιάνας καταδύτριας Ίνγκριντ Ντε Ολιβέιρα που αποβλήθηκε από τους αγώνες καθώς ζήτησε από τη συγκάτοικό της να της παραχωρήσει το δωμάτιο στο Ολυμπιακό χωριό για να περάσει μια… καυτή νύχτα με τον κωπηλάτη Πέδρο Γκονσάλβες.

Αλλά και τα αγωνιστικά «αστεία» σκηνικά. Όπως δύο καταδυτών (το έχει το άθλημα φαίνεται…) που έκαναν λάθος υπολογισμό με αποτέλεσμα να πέσουν οριζόντια στο νερό, παίρνοντας φυσικά το «0» των κριτών. Ή του Γάλλου βαδιστή Γιοάν Ντινίζ (ο οποίος μάλιστα ήταν φαβορί για το χρυσό, κατέχοντας το παγκόσμιο ρεκόρ), ο οποίος «τα έκανε» κατά τη διάρκεια της κούρσας.

»Adeus» Ρίο, πάμε για Τόκιο!

Με μια όμορφη τελετή λήξης ολοκληρώθηκαν οι 31^οι Σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες. Υπό βροχή, η οποία όμως δεν πτόησε κανέναν, η σημαιοφόρος της Ελληνικής αποστολής, χρυσή Ολυμπιονίκη Κατερίνα Στεφανίδη μπήκε πρώτη στο Μαρακανά, δίνοντας το σύνθημα για το επόμενο ραντεβού σε 4 χρόνια στο Τόκιο.

Η τελετή λήξης στη Βραζιλία είχε πολύ μουσική και χορό, λίγη ιστορία κυρίως την παράδοση της Ολυμπιακής Σημαίας στο Τόκυο, το οποίο θα φιλοξενήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020.

Με την απουσία του προσωρινού προέδρου της Βραζιλίας, Μισέλ Τεμέρ, καθώς αποφάσισε να μην παρευρεθεί μετά τις αποδοκιμασίες, των οποίων έτυχε κατά την Τελετή Έναρξης, ο Γερμανός πρόεδρος της ΔΟΕ, Τόμας Μπαχ, χαιρέτησε και ευχαρίστησε τους Βραζιλιάνους για την φιλοξενία και την επιτυχημένη διοργάνωση.

«Οι Βραζιλιάνοι κέρδισαν το χρυσό μετάλλιο. Ο Ιησούς προστατεύει το Ρίο και το ανέδειξε πρώτο. Του αξίζει χρυσό μετάλλιο. Έγραψε ιστορία. Ευχαριστούμε τους αθλητές, τους εθελοντές και όσους συνέβαλαν σε αυτή τη παγκόσμια γιορτή του αθλητισμού. Οι Αγώνες θα ταξιδέψουν στο Τόκυο στην άλλη πλευρά της γης» είπε.

Κατά τη διάρκεια της τελετής έγινε και η απονομή στους νικητές του μαραθωνίου ανδρών, προτού ο Δήμαρχος του Ρίο παραδώσει την Ολυμπιακή σημαία στην Περιφερειάρχη του Τόκυο, Γιουρίκο Κοΐκε.

Το παρών έδωσε και ο πρωθυπουργός της χώρας, Σίνζο Αμπε ο οποίος κρατούσε μία μεγάλη κόκκινη μπάλα. Ακολούθησε οκτάλεπτο εντυπωσιακό πρόγραμμα για το Τόκυο, που έδωσε το στίγμα για τα όσα θα γίνουν σε τέσσερα χρόνια.

H Φλόγα έσβησε με φυσικό τρόπο, σύμφωνα με το κεντρικό μήνυμα στο Ρίο. Η βροχή λοιπόν, αυτή τη φορά τεχνητή, έσβησε τη φωτιά.

Για τους Έλληνες, οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Ρίο θα θυμίζουν την 5η καλύτερη συγκομιδή μεταλλίων στην Ιστορία: έξι μετάλλια. Τρία χρυσά, ένα ασημένιο και δύο χάλκινα.

Πλέον, ραντεβού στο Τόκιο σε 4 χρόνια!

Φυσικά, μέχρι τότε, ραντεβού… και πάλι στο Ρίο με την προσπάθεια των αθλητών στους Παραολυμπιακούς Αγώνες, 7 με 18 Σεπτεμβρίου!

Ο απολογισμός μετά το Ρίο

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες έφτασαν στο τέλος τους για άλλη μια φορά και εμείς είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε τεράστιες προσωπικότητες, νέους ταλαντούχους αθλητές, δημοφιλή και μικρά αθλήματα, όμορφες και συγκινητικές στιγμές. Είχαμε την ευκαιρία να δούμε την Ελληνική Σημαία να ανεβαίνει ψηλά, είχαμε την ευκαιρία να κλάψουμε, να πανηγυρίσουμε, να νιώσουμε περήφανοι, είχαμε την ευκαιρία να πούμε ‘’Ναι ρε φίλε’’.

Η Ελλάδα ολοκλήρωσε την αποστολή της κερδίζοντας όχι ένα αλλά 6 μετάλλια και έτσι βρέθηκε στην 26η θέση της συνολικής κατάταξης ξεπερνώντας ακόμα και χώρες όπως η Ουκρανία και η Σουηδία. Συγκεκριμένα, η Ελληνική αποστολή γύρισε με 3 χρυσά, 1 αργυρό (σαν χρυσό) και 2 χάλκινα μετάλλια. Καθόλου άσχημα λοιπόν…

Μας ανέβασαν στα ουράνια…

Δεν θα μπορούσα να μην ξεκινήσω με την Άννα Κορακάκη! Την νεαρή αθλήτρια από την Δράμα που έλαβε συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες για πρώτη φορά και έφερε τα πάνω κάτω. Φαίνεται, πως η Ελληνίδα αθλήτρια έχει μάθει να στοχεύει πολύ καλά και να φτάνει μέχρι και την κορυφή. Δύο φορές λοιπόν ανέβηκε στο βάθρο, μια φορά στο τρίτο σκαλί και άλλη μια στο πιο ψηλό σκαλί του βάθρου. Έτσι έγινε και η πρώτη Ελληνίδα αθλήτρια που κατάφερε να κερδίσει 2 μετάλλια στους ίδιους Ολυμπιακούς Αγώνες, μετά τον Κωνσταντίνο Τσικλητήρα το 1908 και το 1912. Και αν λάβουμε υπόψη τις προπονήσεις της και τις συνθήκες στις οποίες αγωνιζόταν, μάλλον θα λέγαμε πως τα μετάλλια αυτά έχουν ακόμα μεγαλύτερη αξία απ’ όσο νομίζουμε…

Το αγόρι της ενόργανης και των κρίκων, ο Λευτέρης Πετρούνιας που πήγε ως φαβορί και όχι μόνο δεν το διέψευσε αλλά αντίθετα το επιβεβαίωσε και με το παραπάνω. Με ένα άψογα εκτελεσμένο πρόγραμμα και χωρίς να μας αφήσει  ούτε μια αμφιβολία ότι μπορεί να χάσει την πρωτιά, ο Λευτέρης Πετρούνιας κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο και έκανε όλους τους Έλληνες να φωνάξουν μαζί του «Ναι, ρε φίλε!»

Το αργυρό μετάλλιο ήρθε, μα στις καρδιές όλων μας είναι σαν χρυσό. Ο Σπύρος Γιαννιώτης, στους τελευταίους Ολυμπιακούς του Αγώνες και έπειτα από ένα συγκλονιστικό φινάλε, ανέβηκε στο βάθρο χαρίζοντας στον εαυτό του ένα μετάλλιο που τόσο μα τόσο πολύ άξιζε. Μία λέξη μόνο θα μπορούσα να πω γι αυτή την επιτυχία και γι αυτό τον σπουδαίο αθλητή: «Δικαίωση», μόνο αυτό αρμόζει απόλυτα να ειπωθεί.

Οι επιτυχίες δεν έχουν τέλος και σειρά έχουν οι Παναγιώτης Μάντης και Παύλος Καγιαλής, οι οποίοι άνοιξαν πανιά και μας χάρισαν το χάλκινο μετάλλιο. Οι δύο ιστιοπλόοι μας επιβεβαίωσαν πως η Ελλάδα, η χώρα της θάλασσας και του ήλιου, δεν θα μπορούσε να μην ξεχωρίζει σε τέτοιου είδους αθλήματα όπως η ιστιοπλοΐα.

Το πιο όμορφο τέλος όμως γράφτηκε με την Κατερίνα Στεφανίδη η οποία στέφθηκε χρυσή ολυμπιονίκης στο άλμα επί κοντώ και μας έδωσε το πρώτο μετάλλιο στον στίβο μετά το 2004. Η Ελληνίδα αθλήτρια μπορεί να μας έκανε να ξενυχτήσουμε αλλά σίγουρα τέτοιο ξενύχτι άξιζε και με το παραπάνω, ενώ η ίδια έγινε σημαιοφόρος στην τελετή λήξης, μπαίνοντας πρώτη στο στάδιο με την ελληνική σημαία.

Θα μπορούσαν μέχρι και για μετάλλιο…

Από την άλλη πλευρά, δεν έλειψαν και οι άτυχες στιγμές με αρκετούς αθλητές να έχουν την δυνατοτήτα να κατακτήσουν μέχρι και μετάλλιο χωρίς όμως τελικά να τα καταφέρνουν.

Η πρώτη συμμετοχή, που σίγουρα όλοι μας περιμέναμε κάτι παραπάνω ήταν αυτή της Εθνικής ομάδας πόλο των ανδρών. Η Εθνική μας ομάδα ξεκίνησε με εξαιρετικές εμφανίσεις καταφέρνοντας να πάρει ισοπαλία και από την Ουγγαρία αλλά και από την  τεράστια Σερβία. Δυστυχώς όμως, τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως θα περιμέναμε καθώς ακολούθησε η ήττα από την Αυστραλία και έπειτα από την Ιταλία. Έτσι, οι παίκτες του Θοδωρή Βλάχου δεν μπόρεσαν να παλέψουν για ένα μετάλλιο και τερμάτισαν στην 6η θέση του κόσμου. Βέβαια, δεν θα μπορούσε κανείς να πει ότι η 6η θέση δεν είναι επιτυχία, διότι ακόμα κι έτσι, η Εθνική μας βρίσκεται στις πρώτες θέσεις του κόσμου, ενώ έχει βάλει τις βάσεις για ακόμα καλύτερες εμφανίσεις στο μέλλον. Η αλήθεια είναι όμως… πως όλοι είχαμε κάποιες παραπάνω προσδοκίες!

Ο Ηλίας Ηλιάδης ήταν και αυτός ένας από τους αθλητές που περιμέναμε ότι μπορεί όχι μόνο να προχωρήσει αλλά να κατακτήσει ακόμα και μετάλλιο. Μάλιστα, κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει το χάλκινο μετάλλιο που μας είχε χαρίσει στο Λονδίνο το 2012. Ο αποκλεισμός του σίγουρα ήταν απρόσμενος και μη αναμενόμενος καθώς αρκούσαν μόλις  λίγα δευτερόλεπτα για να χάσει την μάχη και κατ’ επέκταση την πρόκριση στην συνέχεια. Ο μεγάλος αυτός αθλητής, μπορεί να έκλεισε την καριέρα του χωρίς την κατάκτηση ενός μεταλλίου στους Ολυμπιακούς του Ρίο, αδιαμφισβήτητα όμως του χρωστάμε πολλά και δεν μένει παρά μόνο να τον ευχαριστήσουμε για όλα όσα έχει προσφέρει στο τζούντο και γενικότερα στον ελληνικό αθλητισμό.

Το δίδυμο της κωπηλασίας ξεκίνησε την παρουσία του στο Ρίο αφήνοντας πολλές υποσχέσεις για την συνέχεια. Η Σοφία Ασουμανάκη και η Κατερίνα Νικολαϊδου τερμάτισαν στην πρώτη θέση στα ημιτελικά μετά από μια εκπληκτική κούρσα και μας έκαναν να πιστέψουμε γιατί όχι και στο μετάλλιο. Βέβαια, αυτό δεν ήρθε και οι δύο αθλήτριες κατέκτησαν την 4η θέση, που σίγουρα μόνο άσχημα δεν είναι!

Συνοψίζοντας, η Ελληνική αποστολή ως σύνολο πραγματοποίησε μια πολύ καλή εμφάνιση στο Ρίο, σημειώνοντας μάλιστα την  5η πιο επιτυχημένη παρουσία της σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Όλοι οι αθλητές έδωσαν το καλύτερο δυνατό του εαυτού τους, άλλοι φτάνοντας στο βάθρο και άλλοι μένοντας απ’ έξω. Τα 6 μετάλλια, εκ των οποίων τα 3 είναι χρυσά είναι μια πολύ καλή συγκομιδή αν σκεφτεί κανείς τις δύο προηγούμενες συμμετοχές μας στους Ολυμπιακούς Αγώνες, όπου στο Πεκίνο το 2008 κερδίσαμε 2 χάλκινα μετάλλια και στο Λονδίνο πάλι 2 μετάλλια, ένα αργυρό και ένα χάλκινο. Βέβαια, εκτός από τους Έλληνες αθλητές που κατέκτησαν μετάλλιο, είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε και άλλους αθλητές, οι οποίοι μόνο μπράβο αξίζουν για την συμμετοχή τους και την αξιέπαινη προσπάθεια τους…

Αργυρώ Φλώκου

31ος ο Αντωνιάδης στην ορεινή ποδηλασία

Ο Δημήτρης Αντωνιάδης ήταν ο τελευταίος αθλητής που αγωνίστηκε στα 7 χιλιόμετρα ορεινής ποδηλασίας και ολοκλήρωσε τον επίπονο αγώνα σε 1 ώρα 44 λεπτά και 17 δεύτερα στην 31η θέση.

Το Χρυσό πήγε στον Ελβετό Σούρτερ, το Ασημένιο στον Τσέχο Κούλχαβι και τον Χάλκινο στον Ισπανό Κολόμα.

Τερμάτισαν Μερούσης και Καλομοίρης στο μαραθώνιο

Στον Μαραθώνιο, ο Χριστόφορος Μερούσης και ο Μιχάλης Καλομοίρης κατάφεραν να τερματίσουν στην 116η και στην 132η θέση. Ο Μερούσης έκανε χρόνο 2 ώρες 29 λεπτά και 48 δευτερόλεπτα, ενώ ο Καλομοίρης πέρασε τη γραμμή τερματισμού μετά από 2 ώρες 37 λεπτά και 3 δευτερόλεπτα.

Νικητής ήταν ο Κενυάτης Ελιούντ Κιπτσόγκε σε 2:08:44, το ασημένιο κατέκτησε ο Αιθίοπας Φεγίσα Λιλέσα με 2:09:54 και το χάλκινο ο Αμερικανός Γκέιλεν Ραπ με 2:10:05. Στην τέταρτη θέση τερμάτισε ο Γκιρμάι Γκεμπρεσελασιέ από την Ερυθραία με 2:11:04.

Χρυσό μετάλλιο για την ποδοσφαιρική Βραζιλία

Η Βραζιλία επικράτησε με 5-4 στα πέναλτι της Γερμανίας κατακτώντας το πρώτο χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο της ιστορίας της. Ο αγώνας έληξε 1-1 (Νεϊμάρ 27’ – Μέγερ 59’).

Όλοι οι τελικοί του ανδρικού τουρνουά

1896 (Αθήνα): Δεν υπήρξε διοργάνωση ποδοσφαίρου

1900 (Παρίσι): Άπτον Παρκ (Μ. Βρετανία)-Κλαμπ Φρανσέ (Γαλία)

Τρίτη θέση: Λέοπολντ (Βέλγιο) – Αγώνες επίδειξης

1904 (Σεντ Λούις): Γκολτ (Καναδάς)-ΚΜΚ Χάι Σκουλ (Η.Π.Α.) 4-0

Χάλκινο μετάλλιο: Σεντ Ρόουζ Πάρις (Η.Π.Α.)

1908 (Λονδίνο): Μεγάλη Βρετανία-Δανία 2-0

Χάλκινο μετάλλιο: Ολλανδία-Σουηδία 2-0

1912 (Στοκχόλμη): Μεγάλη Βρετανία-Δανία 4-2

Χάλκινο μετάλλιο: Ολλανδία-Φινλανδία 9-0

1920 (Αμβέρσα): Βέλγιο-Ισπανία (αποσύρθηκε η Τσεχοσλοβακία κατά τη διάρκεια του τελικού)

Χάλκινο μετάλλιο: Ολλανδία-Γαλλία

1924 (Παρίσι): Ουρουγουάη-Ελβετία 3-0

Χάλκινο μετάλλιο: Σουηδία-Ολλανδία 1-1, 3-1 επαν.

1928 (Άμστερνταμ): Ουρουγουάη-Αργεντινή 1-1, 2-1 επαν.

Χάλκινο μετάλλιο: Σουηδία-Αίγυπτος 11-3

1932 (Λος Άντζελες): Δεν υπήρξε διοργάνωση ποδοσφαίρου

1936 (Βερολίνο): Ιταλία-Αυστρία 2-1 παρ.

Χάλκινο μετάλλιο: Νορβηγία-Πολωνία 3-2

1948 (Λονδίνο): Σουηδία-Γιουγκοσλαβία 3-1

Χάλκινο μετάλλιο: Δανία-Μεγάλη Βρετανία 5-3

1952 (Ελσίνκι): Ουγγαρία-Γιουγκοσλαβία 2-0

Χάλκινο μετάλλιο: Σουηδία-Δυτική Γερμανία

1956 (Μελβούρνη): Σοβιετική Ένωση-Γιουγκοσλαβία 1-0

Χάλκινο μετάλλιο: Βουλγαρία-Ινδία 3-0

1960 (Ρώμη): Γιουγκοσλαβία-Δανία 3-1

Χάλκινο μετάλλιο: Ουγγαρία-Ιταλία 2-1

1964 (Τόκιο): Ουγγαρία-Τσεχοσλοβακία 2-1

Χάλκινο μετάλλιο: Γερμανία-Αίγυπτος 3-1

1968 (Μεξικό): Ουγγαρία-Βουλγαρία 4-1

Χάλκινο μετάλλιο: Ιαπωνία-Μεξικό 2-0

1972 (Μόναχο): Πολωνία-Ουγγαρία 2-1

Χάλκινο μετάλλιο: Σοβιετική Ένωση-Ανατολική Γερμανία 2-2 (μοιράστηκαν το χάλκινο)

1976 (Μόντρεαλ): Ανατολική Γερμανία-Πολωνία 3-1

Χάλκινο μετάλλιο: Σοβιετική Ένωση-Βραζιλία 2-0

1980 (Μόσχα): Τσεχοσλοβακία-Ανατολική Γερμανία 1-0

Χάλκινο μετάλλιο: Σοβιετική Ένωση-Γιουγκοσλαβία 2-0

1984 (Λος Άντζελες): Γαλλία-Βραζιλία 2-0

Χάλκινο μετάλλιο: Γιουγκοσλαβία-Ιταλία 2-1

1988 (Σεούλ): Σοβιετική Ένωση-Βραζιλία 2-1 παρ.

Χάλκινο μετάλλιο: Δυτική Γερμανία-Ιταλία 3-0

1992 (Βαρκελώνη): Ισπανία-Πολωνία 3-2

Χάλκινο μετάλλιο: Γκάνα-Αυστραλία 1-0

1996 (Ατλάντα): Νιγηρία-Αργεντινή 3-2

Χάλκινο μετάλλιο: Βραζιλία-Πορτογαλία 5-0

2000 (Σίδνεϊ): Καμερούν-Ισπανία 2-2 (5-3 πέν)

Χάλκινο μετάλλιο: Χιλή-Η.Π.Α. 2-0

2004 (Αθήνα): Αργεντινή-Παραγουάη 1-0

Χάλκινο μετάλλιο: Ιταλία-Ιράκ 1-0

2008 (Πεκίνο): Αργεντινή-Νιγηρία 1-0

Χάλκινο μετάλλιο: Βραζιλία-Βέλγιο 3-0

2012 (Λονδίνο): Μεξικό-Βραζιλία 2-1

Χάλκινο μετάλλιο: Νότια Κορέα-Ιαπωνία 2-0

2016 (Ρίο Ντε Τζανέιρο): Βραζιλία-Γερμανία 1-1 (5-4 πέν)

Χάλκινο μετάλλιο: Νιγηρία-Ονδούρα 3-2

 

Το 1900 και 1904 συμμετείχαν σύλλογοι σε αγώνες επίδειξης. Τα μετάλλια δόθηκαν αργότερα, όταν η ΔΟΕ επισημοποίησε το ποδόσφαιρο ως Ολυμπιακό Άθλημα.

Το 1964 Δυτική και Ανατολική Γερμανία που συμμετείχαν ως μία ομάδα.

 

Ταυτόχρονα, η Γερμανία κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο επί της Σουηδίας, ενώ ο Καναδάς πήρε το χάλκινο επί της Βραζιλίας.

Όλοι οι τελικοί του γυναικείου τουρνουά:

1996 (Ατλάντα): Η.Π.Α.-Κίνα 2-1

Χάλκινο μετάλλιο: Νορβηγία-Βραζιλία 2-0

2000 (Σίδνεϊ): Νορβηγία-Η.Π.Α. 3-2 (παρ χ.γ.)

Χάλκινο μετάλλιο: Γερμανία-Βραζιλία 2-0

2004 (Αθήνα): Η.Π.Α.-Βραζιλία 2-1 (παρ)

Χάλκινο μετάλλιο: Γερμανία-Σουηδία 1-0

2008 (Πεκίνο): Η.Π.Α.-Βραζιλία 1-0 (παρ)

Χάλκινο μετάλλιο: Γερμανία-Ιαπωνία 2-0

2012 (Λονδίνο): Η.Π.Α.-Ιαπωνία 2-1

Χάλκινο μετάλλιο: Καναδάς-Γαλλία 1-0

2016 (Ρίο Ντε Τζανέιρο): Γερμανία-Σουηδία 2-1

Χάλκινο μετάλλιο: Καναδάς-Βραζιλία 2-1

Εκτός τελικού η ομάδα ανσάμπλ

Ολοκληρώθηκε o προκριματικός του ανσάμπλ, με την ελληνική ομάδα να ολοκληρώνει στη 13η θέση με 30.416 βαθμούς χωρίς να καταφέρνει να πάρει την πρόκριση στον τελικό.

Οι Σταυρούλα Σαμαρά, Ελένη Δόικα, Ζωή Κοντογιάννη, Μιχαέλα Μεταλλίδου και Ιωάννα Αναγνωστοπούλου στο πρόγραμμα τους με τις κορδέλες βαθμολογήθηκαν με 15.000 και βρέθηκαν στη 12η θέση της γενικής κατάταξης. Στο πρόγραμμα με τα στεφάνια και τις κορίνες συγκέντρωσαν 15.416 βαθμούς, και στο σύνολο πήραν την 13η θέση.

Έκτη η Εθνική πόλο

Την 6^η θέση κατέλαβε η Εθνική ομάδα πόλο των ανδρών στο Ολυμπιακό τουρνουά μετά την ήττα με 12-10 από την Ουγγαρία.

Οι Έλληνες διεθνείς, δεν κατάφεραν να κάμψουν την αντίσταση των «Μαγυάρων», οι οποίοι είναι από τις μεγάλες και κλασσικές δυνάμεις της υδατοσφαίρισης. Ενώ μπορούσε να δημιουργήσει ευκαιρίες, δεν κατάφερνε πάντα να τις ολοκληρώσει όπως θα έπρεπε, παρά το γεγονός ότι το παιχνίδι «άνοιξε» και μπήκαν πολλά γκολ.

Υπενθυμίζουμε πως οι δύο ομάδες είχαν παίξει και στη φάση των ομίλων, με την Εθνική να παίρνει την τελευταία στιγμή την ισοπαλία με 8-8, με γκολ του Βλαχόπουλου.

Οι Ούγγροι ήταν αποτελεσματικοί στην επίθεση και τρεις φορές ξέφυγαν με τρία γκολ διαφορά, 5-2 και 8-5. Οι παίκτες του Θοδωρή Βλάχου όμως δεν το παράτησαν και με τους Αφρουδάκη-Γούνα πλησίασε στο ένα τέρμα, 10-9 και 11-10. Οι αντίπαλοί μας, όμως, δεν έχασαν την ψυχραιμία τους και τελικώς ο Χαράι έκανε το τελικό 12-10.

Τα οκτάλεπτα: 2-1, 4-4, 3-3, 3-2.

Ουγγαρία: Βάμος 2, Βάργκα 2, Κις 3, Ζαλάνσκι 3, Χοσνιάνζκι, Χαράι.

Ελλάδα: Βλαχόπουλος 2, Γούνας 2, Μυλωνάκης 2, Αφρουδάκης 2, Φουντούλης, Μουρίκης

Χρυσή η Στεφανίδη!

Το χρυσό μετάλλιο κατέκτησε η Κατερίνα Στεφανίδη στο άλμα επί κοντώ με άλμα στα 4,85!

Η Ελληνίδα πρωταθλήτρια ξεκίνησε τις προσπάθειές της στα 4,60 (άφησε τα 4,35 και 4,50), συνέχισε στα 4,70, με τη δεύτερη προσπάθεια τα 4,80 και τα 4,85, αλλά δεν κατάφερε να περάσει τα 4,90.

Από την άλλη η Αμερικανίδα Σάντι Μόρις έκανε το ίδιο αλλά σε αντίθεση με τη Στεφανίδη, πέρασε με τη δεύτερη τα 4,70.

Η μεγάλη αντίπαλος της Στεφανίδη, Αμερικανίδα Τζένιφερ Σουρ, αποκλείστηκε νωρίς καθώς δεν πέρασε τα 4,70. Η χρυσή Ολυμπιονίκης του 2012 ταλαιπωρείται τις τελευταίες ημέρες από σοβαρή ίωση με αποτέλεσμα να μην μπορέσει να αποδώσει καλά στον αγώνα, ενώ πολύ καλή εμφάνιση έκανε η πρωτοεμφανιζόμενη σε Ολυμπιακούς Αγώνες, Ελίζα Μακάρτνεϊ από τη Νέα Ζηλανδία.

Έτσι, το χρυσό μετάλλιο κατέκτησε η Κατερίνα Στεφανίδη με 4,85 το ασημένιο η Αμερικανίδα Σάντι Μόρις με το ίδιο ύψος και το χάλκινο η 19χρονη Νεοζηλανδή Ελίζα Μακάρτνεϊ (έκπληξη του αγώνα) με 4,80.

Είναι το 3ο χρυσό και 6ο συνολικά μετάλλιο για την Ελλάδα σε αυτούς τους Αγώνες!