Τελείωσαν και αυτοί οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Τους περιμέναμε, ήρθαν και τώρα… περιμένουμε τους επόμενους. Και σε αυτές τις 15 και κάτι μέρες που πέρασαν συνέβησαν πολλά. Ευχάριστα, δυσάρεστα, αξιομνημόνευτα, περίεργα κλπ.
Αρχικά, εκεί που πρέπει να σταθούμε περισσότερο είναι η ελληνική συμμετοχή. Η χώρα μας επέστρεψε με 6 μετάλλια, 3 χρυσά (Άννα Κορακάκη, Λευτέρης Πετρούνιας, Κατερίνα Στεφανίδη), 1 ασημένιο (Σπύρος Γιαννιώτης) και 2 χάλκινα (Άννα Κορακάκη, Παναγιώτης Μάντης-Παύλος Καγιαλής), ευρισκόμενη στην 26η θέση του σχετικού πίνακα και κάνοντας την 5η καλύτερη συγκομιδή της Ελλάδας σε Ολυμπιακούς Αγώνες.
Από’ κει και πέρα συνέβησαν πολλά άλλα. Γιατί παρόλο που η σημερινή εποχή (ο 21ος αιώνας) δεν… φημίζεται για τον υγιή ανταγωνισμό, πολλοί αθλητές έδειξαν το αντίθετο. Πολλές φορές είδαμε ο ένας να χειροκροτά την προσπάθεια του άλλου, ή να υπάρχει πολύ καλό κλίμα μεταξύ τους κατά τη διάρκεια των απονομών. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα η Κατερίνα Στεφανίδη, η οποία αφού ολοκλήρωσε τις προσπάθειές της, φωτογραφήθηκε με τον Γιουσέιν Μπολτ, αλλά και μίλησε με τα καλύτερα λόγια για τις συναθλήτριές της.
Είδαμε έναν Γιουσέιν Μπολτ να παραμένει σε πολύ υψηλό επίπεδο κατακτώντας και πάλι 3 χρυσά μετάλλια (100, 200 μέτρα και σκυταλοδρομία 4×100), έναν Γουέιντ Φαν Νίκερκ να «διαλύει» το παγκόσμιο ρεκόρ στα 400 μέτρα τερματίζοντας με το εντυπωσιακό 43,03, αλλά και έναν Μάικλ Φελπς, ο οποίος να μην κάνει πια παγκόσμια ρεκόρ, αλλά να κατακτά 6 μετάλλια. 5 χρυσά και 1 ασημένιο. Συνολικά έφτασε τα 28 Ολυμπιακά μετάλλια εκ των οποίων τα 23 χρυσά, κάτι που επίσης αποτελεί ρεκόρ. Μάλιστα στα 100 μέτρα πεταλούδα μοιράστηκε το ασημένιο με τον Νοτιοαφρικανό Τσαντ Λε Κλος και τον Ούγγρο Λάζλο Τσεχ, στην κούρσα που το χρυσό μετάλλιο πήρε με Ολυμπιακό ρεκόρ ο Τζόζεφ Σκούλινγκ, του οποίου ο Φελπς αποτελούσε ίνδαλμα.
Είδαμε τον Πολωνό δισκοβόλο Πιοτρ Μαλαχόφσκι να κάνει μια πολύ συγκινητική κίνηση. Πούλησε το ασημένιο μετάλλιό του σε δημοπρασία για να διαθέσει τα έσοδα σε ένα μικρό παιδάκι για να ακολουθήσει θεραπεία από μια σπάνια ασθένεια που υποφέρει.
Είδαμε αθλητές να τραυματίζονται σε κούρσες αλλά να μην το βάζουν κάτω και να συνεχίζουν μέχρι τον τερματισμό, αλλά και να βοηθούνται από συναθλητές τους για να τερματίσουν, δείχνοντας πως ακόμα και τώρα, στη σημερινή εποχή, υπάρχει το αθλητικό πνεύμα και η ευγενής άμιλλα. Μεγαλύτερο παράδειγμα οι Νίκι Χάμπλιν και Άμπεϊ Ντ’ Αγκοστίνο. Η πρώτη έχασε την ισορροπία της και τραυματίστηκε, ενώ η δεύτερη τη βοήθησε να τερματίσει. Αμφότερες τιμήθηκαν με το μετάλλιο «Πιερ Ντε Κουμπερτέν» που αποτελεί ύψιστη τιμή για έναν αθλητή.
Ωστόσο, υπήρχαν και τα άσχημα. Όπως η συμπεριφορά του Πελέ, του μεγαλύτερου Βραζιλιάνου ποδοσφαιριστή όλων των εποχών, αλλά και μεγάλη προσωπικότητα της χώρας του, όταν ρωτήθηκε αν ήθελε να ανάψει τη φλόγα, απάντησε πως θέλει να ρωτήσει τους χορηγούς του. Δηλαδή για τον ίδιο είναι πιο σημαντικοί οι χορηγοί από την μεγάλη τιμή να ανάψει την Ολυμπιακή φλόγα.
Η ομάδα της Ρωσίας αποκλείστηκε (με εξαίρεση ελάχιστους αθλητές) λόγω σκανδάλου ντόπινγκ. Και η Γελένα Ισιμπάγεβα, μια από τις καλύτερες επικοντίστριες (αν όχι η καλύτερη) όλων των εποχών δήλωσε πως ο τελικός του επί κοντώ δεν θα είναι ο ίδιος και πως η νικήτρια δεν θα είναι «πραγματική» με τη δική της απουσία. Ωστόσο όλοι ήξεραν πως δεν είχε δίκιο καθώς στο Λονδίνο πήρε το χάλκινο και όχι το χρυσό μετάλλιο, αλλά η Κατερίνα Στεφανίδη της έδωσε την καλύτερη απάντηση τόσο μέσα στον αγώνα όσο και στις δηλώσεις της.
Τα οργανωτικά προβλήματα των Αγώνων ήταν μεγάλα. Από τις κακές εγκαταστάσεις και συνθήκες στο Ολυμπιακό χωριό, τα επεισόδια επιθέσεων και κλοπών από τους ντόπιους προς τους επισκέπτες, τα περιστατικά με τα ανθρώπινα μέλη που βρέθηκαν στις θάλασσες που θα γίνονταν αγώνες, μέχρι και την κακή συμπεριφορά των Βραζιλιάνων στις κερκίδες. Πολλοί αθλητές ήταν δέκτες φραστικών επιθέσεων, όπως ο Γάλλος επικοντιστής Ρενό Λαβιλενί, ο οποίος δεν κατάφερε να αποδώσει όπως θα ήθελε ενώ ξέσπασε σε κλάματα κατά την απονομή. Ωστόσο τον παρηγόρησε ο Τιάγκο Μπραζ Ντα Σίλβα (που πήρε το χρυσό) αλλά και ο Σεργκέι Μπούμπκα.
Το πιο συγκλονιστικό από όλα όμως ήταν η συμβολική κίνηση του Αιθίοπα μαραθωνοδρόμου Φεγίσα Λιλέσα, ο οποίος σταύρωσε τα χέρια του στον τερματισμό, διαμαρτυρόμενος για το καθεστώς στη χώρα του. Μια κίνηση με την οποία μπορεί να αντιμετωπίσει φυλάκιση ή ακόμη και εκτέλεση. Βέβαια, αξιωματούχοι της χώρας του ανέφεραν πως θα τον υποδεχτούν σαν ήρωα. Ωστόσο ο ίδιος ζήτησε άσυλο στη Βραζιλία.
Υπήρξαν επίσης και τα ευτράπελα, αλλά και οι… «ζουμερές» ιστορίες. Όπως εκείνη της Βραζιλιάνας καταδύτριας Ίνγκριντ Ντε Ολιβέιρα που αποβλήθηκε από τους αγώνες καθώς ζήτησε από τη συγκάτοικό της να της παραχωρήσει το δωμάτιο στο Ολυμπιακό χωριό για να περάσει μια… καυτή νύχτα με τον κωπηλάτη Πέδρο Γκονσάλβες.
Αλλά και τα αγωνιστικά «αστεία» σκηνικά. Όπως δύο καταδυτών (το έχει το άθλημα φαίνεται…) που έκαναν λάθος υπολογισμό με αποτέλεσμα να πέσουν οριζόντια στο νερό, παίρνοντας φυσικά το «0» των κριτών. Ή του Γάλλου βαδιστή Γιοάν Ντινίζ (ο οποίος μάλιστα ήταν φαβορί για το χρυσό, κατέχοντας το παγκόσμιο ρεκόρ), ο οποίος «τα έκανε» κατά τη διάρκεια της κούρσας.
Goal & Sentra 